Biorazgradivi polimer nestaje u moru nakon jedne godine
Korejski znanstvenici razvili su novi polimer koji se u morskom okolišu razgradi više od 92% unutar jedne godine, zadržavajući pritom čvrstoću usporedivu s konvencionalnim najlonom
Korejski znanstvenici razvili su novi polimer koji se u morskom okolišu razgradi više od 92% unutar jedne godine, zadržavajući pritom čvrstoću usporedivu s konvencionalnim najlonom. Ova inovacija navodno nudi rješenje za problem postojanog plastičnog otpada u oceanima bez ugrožavanja performansi ili zahtijevanja potpuno nove proizvodne infrastrukture.
Proizvodi na bazi najlona, poput odjeće i ribarskih mreža, značajno doprinose zagađenju mora jer u oceanskom okolišu opstaju desetljećima. Postojeće biorazgradive alternative obično imaju slabu trajnost i otpornost na toplinu, što ih čini nepraktičnima za mnoge primjene.
Istraživački tim s Korejskog istraživačkog instituta za kemijsku tehnologiju (KRICT) stvorio je poliester-amidni (PEA) polimer koji rješava ta ograničenja. Njihova inovacija kombinira biorazgradivost esterskih veza s amidnim vezama koje najlonu daju čvrstoću.
Ovaj se polimer ističe ne samo biorazgradivošću, već i mehaničkim svojstvima. Materijal može u nekim testovima i nadmašiti performanse tradicionalnog najlona: vlačna čvrstoća do 110 MPa nadmašuje najlon 6 i PET, otpornost na toplinu omogućuje tkaninama da izdrže glačanje na 150°C, morska razgradnja od 92,1% unutar jedne godine, u usporedbi s PLA na 0,1%, PBS na 35,9% i PBAT na 21,1% te mu je ugljični otisak samo trećina u usporedbi s proizvodnjom konvencionalnog najlona.
Istraživači su materijal sintetizirali koristeći kiseline dobivene iz ricinusovog ulja – nejestive kulture koja se ne natječe s proizvodnjom hrane – i derivate dobivene iz recikliranog otpada najlona. Ovaj pristup recikliranja smanjuje ugljični otisak materijala s 8–11 kg CO₂eq/kg za konvencionalni najlon na samo 2,3–2,6 kg CO₂eq/kg za novi polimer.
